Skip to main content
Global

5.9.1: Εισαγωγή

  • Page ID
    213441
  • \( \newcommand{\vecs}[1]{\overset { \scriptstyle \rightharpoonup} {\mathbf{#1}} } \) \( \newcommand{\vecd}[1]{\overset{-\!-\!\rightharpoonup}{\vphantom{a}\smash {#1}}} \)\(\newcommand{\id}{\mathrm{id}}\) \( \newcommand{\Span}{\mathrm{span}}\) \( \newcommand{\kernel}{\mathrm{null}\,}\) \( \newcommand{\range}{\mathrm{range}\,}\) \( \newcommand{\RealPart}{\mathrm{Re}}\) \( \newcommand{\ImaginaryPart}{\mathrm{Im}}\) \( \newcommand{\Argument}{\mathrm{Arg}}\) \( \newcommand{\norm}[1]{\| #1 \|}\) \( \newcommand{\inner}[2]{\langle #1, #2 \rangle}\) \( \newcommand{\Span}{\mathrm{span}}\) \(\newcommand{\id}{\mathrm{id}}\) \( \newcommand{\Span}{\mathrm{span}}\) \( \newcommand{\kernel}{\mathrm{null}\,}\) \( \newcommand{\range}{\mathrm{range}\,}\) \( \newcommand{\RealPart}{\mathrm{Re}}\) \( \newcommand{\ImaginaryPart}{\mathrm{Im}}\) \( \newcommand{\Argument}{\mathrm{Arg}}\) \( \newcommand{\norm}[1]{\| #1 \|}\) \( \newcommand{\inner}[2]{\langle #1, #2 \rangle}\) \( \newcommand{\Span}{\mathrm{span}}\)\(\newcommand{\AA}{\unicode[.8,0]{x212B}}\)

    Οι φωτογραφίες δείχνουν μια τίγρη, έναν γορίλα και έναν αετό.
    Εικόνα 29.1 Παραδείγματα κρίσιμα απειλούμενων σπονδυλωτών ειδών περιλαμβάνουν (α) την τίγρη της Σιβηρίας (Panthera tigris), (β) τον γορίλα του βουνού (Gorilla beringei) και (γ) τον άρπυι αετό (Harpia harpyja). (Ο άρπυος αετός θεωρείται «σχεδόν απειλούμενος» παγκοσμίως, αλλά κινδυνεύει κρίσιμα σε μεγάλο μέρος της πρώην περιοχής του στο Μεξικό και την Κεντρική Αμερική.) (πίστωση α: τροποποίηση έργου από τον Dave Pape · πίστωση β: τροποποίηση έργου από τον Dave Proffer· πίστωση γ: τροποποίηση έργου από τον Haui Ared)

    Τα σπονδυλωτά είναι από τους πιο αναγνωρίσιμους οργανισμούς του Ζωικού Βασιλείου και έχουν εντοπιστεί περισσότερα από 62.000 είδη σπονδυλωτών. Τα σπονδυλωτά είδη που ζουν τώρα αντιπροσωπεύουν μόνο ένα μικρό μέρος των σπονδυλωτών που υπήρχαν στο παρελθόν. Τα πιο γνωστά εξαφανισμένα σπονδυλωτά είναι οι δεινόσαυροι, μια μοναδική ομάδα ερπετών, μερικά από τα οποία έφτασαν σε μεγέθη που δεν είχαν παρατηρηθεί πριν ή μετά σε χερσαία ζώα. Στην πραγματικότητα, ήταν τα κυρίαρχα χερσαία ζώα για 150 εκατομμύρια χρόνια, έως ότου τα περισσότερα από αυτά πέθαναν σε μαζική εξαφάνιση κοντά στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου (εκτός από τους φτερωτούς προγόνους των σύγχρονων πτηνών, των οποίων οι άμεσοι απόγονοι αριθμούν τώρα σχεδόν 10.000 είδη). Αν και δεν είναι γνωστό με βεβαιότητα τι προκάλεσε αυτή τη μαζική εξαφάνιση (όχι μόνο των δεινοσαύρων, αλλά και πολλών άλλων ομάδων οργανισμών), πολλά είναι γνωστά για την ανατομία των δεινοσαύρων και των πρώιμων πτηνών, δεδομένης της διατήρησης πολλών σκελετικών στοιχείων, φωλιών, αυγών και εμβρύων στο αρχείο απολιθωμάτων.