Skip to main content
Global

8.7: مفاهیم کلیدی و خلاصه

  • Page ID
    212991
  • \( \newcommand{\vecs}[1]{\overset { \scriptstyle \rightharpoonup} {\mathbf{#1}} } \) \( \newcommand{\vecd}[1]{\overset{-\!-\!\rightharpoonup}{\vphantom{a}\smash {#1}}} \)\(\newcommand{\id}{\mathrm{id}}\) \( \newcommand{\Span}{\mathrm{span}}\) \( \newcommand{\kernel}{\mathrm{null}\,}\) \( \newcommand{\range}{\mathrm{range}\,}\) \( \newcommand{\RealPart}{\mathrm{Re}}\) \( \newcommand{\ImaginaryPart}{\mathrm{Im}}\) \( \newcommand{\Argument}{\mathrm{Arg}}\) \( \newcommand{\norm}[1]{\| #1 \|}\) \( \newcommand{\inner}[2]{\langle #1, #2 \rangle}\) \( \newcommand{\Span}{\mathrm{span}}\) \(\newcommand{\id}{\mathrm{id}}\) \( \newcommand{\Span}{\mathrm{span}}\) \( \newcommand{\kernel}{\mathrm{null}\,}\) \( \newcommand{\range}{\mathrm{range}\,}\) \( \newcommand{\RealPart}{\mathrm{Re}}\) \( \newcommand{\ImaginaryPart}{\mathrm{Im}}\) \( \newcommand{\Argument}{\mathrm{Arg}}\) \( \newcommand{\norm}[1]{\| #1 \|}\) \( \newcommand{\inner}[2]{\langle #1, #2 \rangle}\) \( \newcommand{\Span}{\mathrm{span}}\)\(\newcommand{\AA}{\unicode[.8,0]{x212B}}\)

    8.1 چگونه اقتصاددانان نرخ بیکاری را تعریف و محاسبه می کنند

    بیکاری هزینه های بالایی را تحمیل می کند. افراد بیکار از دست دادن درآمد و استرس را تجربه می کنند. یک اقتصاد با بیکاری بالا از هزینه فرصت منابع استفاده نشده رنج می برد. ما می توانیم جمعیت بزرگسال را به کسانی که در نیروی کار و کسانی که خارج از نیروی کار هستند تقسیم کنیم. به نوبه خود، ما کسانی را که در نیروی کار هستند به افراد شاغل و بیکار تقسیم می کنیم. فرد بدون شغل باید مایل و قادر به کار باشد و فعالانه به دنبال کار باشد تا بیکار شمرده شود؛ در غیر این صورت، فرد بدون شغل به عنوان خارج از نیروی کار شمرده می‌شود. اقتصاددانان نرخ بیکاری را به عنوان تعداد افراد بیکار تقسیم بر تعداد افراد در نیروی کار (نه کل جمعیت بزرگسال) تعریف می کنند. نظرسنجی جمعیت فعلی (CPS) که توسط اداره آمار ایالات متحده انجام شده است، درصد نیروی کار بیکار را اندازه گیری می کند. بررسی حقوق و دستمزد تأسیس توسط اداره آمار کار، تغییر خالص مشاغل ایجاد شده برای ماه را اندازه گیری می کند.

    8.2 الگوهای بیکاری

    نرخ بیکاری در ایالات متحده در طول دوره های رکود و رکود افزایش می یابد، اما زمانی که اقتصاد قوی است، به محدوده 4٪ تا 6٪ کاهش می یابد. نرخ بیکاری هرگز به صفر نمی رسد. با وجود رشد عظیم جمعیت و نیروی کار ایالات متحده در قرن بیستم، همراه با سایر روندهای عمده مانند جهانی شدن و فناوری جدید، نرخ بیکاری هیچ روند افزایشی بلند مدت را نشان نمی دهد.

    نرخ بیکاری در گروههای مختلف متفاوت است: برای آفریقایی-آمریکاییها و اسپانیاییتبارها بالاتر از سفیدپوستان؛ برای افراد کمسواد بالاتر از تحصیلکردهها؛ برای جوانان بالاتر از میانسالان. نرخ بیکاری زنان در گذشته بالاتر از مردان بود، اما در سال های اخیر نرخ بیکاری مردان و زنان بسیار مشابه بوده است. در سال های اخیر، نرخ بیکاری در ایالات متحده به طور مطلوب با نرخ بیکاری در اکثر اقتصادهای با درآمد بالا مقایسه شده است.

    8.3 چه عواملی باعث تغییر در بیکاری در کوتاه مدت می شود

    بیکاری دوره ای با چرخه تجاری افزایش و کاهش می یابد. در یک بازار کار با دستمزدهای انعطافپذیر، دستمزدها در چنین بازاری طوری تنظیم میشوند که مقدار مورد تقاضا برای کار همیشه برابر با مقدار نیروی کار عرضه شده در دستمزد تعادلی است. اقتصاددانان نظریههای بسیاری را برای اینکه چرا دستمزدها ممکن است انعطافپذیر نباشند، پیشنهاد کردهاند، اما در عوض ممکن است فقط به شیوهای «چسبنده» تنظیم شوند، بهویژه وقتی پای تعدیلهای رو به پایین مطرح میشود: قراردادهای ضمنی، نظریه دستمزد کارایی، انتخاب نامطلوب کاهش دستمزد، مدل داخلی- خارجی و هماهنگی نسبی دستمزد.

    8.4 چه عواملی باعث تغییر در بیکاری در بلند مدت می شود

    نرخ طبیعی بیکاری نرخ بیکاری است که نیروهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در اقتصاد حتی زمانی که اقتصاد در رکود نیست، ایجاد می کنند. این عوامل شامل بیکاری اصطکاکی است که زمانی اتفاق می افتد که افراد یا تصمیم به تغییر شغل می گیرند یا با تغییرات یک اقتصاد پویا و در حال تغییر برای مدتی از کار خارج می شوند. آنها همچنین شامل هر گونه قوانین مربوط به شرایط استخدام و اخراج است که دارای اثر جانبی نامطلوب از دلسرد کردن تشکیل شغل است. آنها همچنین شامل بیکاری ساختاری هستند که زمانی اتفاق می افتد که تقاضا برای همیشه از نوع خاصی از مهارت شغلی دور می شود.