Home
Ελληνικά
Γενική Βιολογία 2ε (OpenStax)
7: Ενότητα VII- Δομή και λειτουργία των ζώων

7: Ενότητα VII- Δομή και λειτουργία των ζώων

Last updated
Save as PDF

Page ID: 213219

\( \newcommand{\vecs}[1]{\overset { \scriptstyle \rightharpoonup} {\mathbf{#1}} } \) \( \newcommand{\vecd}[1]{\overset{-\!-\!\rightharpoonup}{\vphantom{a}\smash {#1}}} \)\(\newcommand{\id}{\mathrm{id}}\) \( \newcommand{\Span}{\mathrm{span}}\) \( \newcommand{\kernel}{\mathrm{null}\,}\) \( \newcommand{\range}{\mathrm{range}\,}\) \( \newcommand{\RealPart}{\mathrm{Re}}\) \( \newcommand{\ImaginaryPart}{\mathrm{Im}}\) \( \newcommand{\Argument}{\mathrm{Arg}}\) \( \newcommand{\norm}[1]{\| #1 \|}\) \( \newcommand{\inner}[2]{\langle #1, #2 \rangle}\) \( \newcommand{\Span}{\mathrm{span}}\) \(\newcommand{\id}{\mathrm{id}}\) \( \newcommand{\Span}{\mathrm{span}}\) \( \newcommand{\kernel}{\mathrm{null}\,}\) \( \newcommand{\range}{\mathrm{range}\,}\) \( \newcommand{\RealPart}{\mathrm{Re}}\) \( \newcommand{\ImaginaryPart}{\mathrm{Im}}\) \( \newcommand{\Argument}{\mathrm{Arg}}\) \( \newcommand{\norm}[1]{\| #1 \|}\) \( \newcommand{\inner}[2]{\langle #1, #2 \rangle}\) \( \newcommand{\Span}{\mathrm{span}}\)\(\newcommand{\AA}{\unicode[.8,0]{x212B}}\)

Στην Ενότητα 7, μια εισαγωγή στη μορφή και τη λειτουργία του σώματος των ζώων ακολουθείται από κεφάλαια για συγκεκριμένα συστήματα και διαδικασίες του σώματος. Αυτή η ενότητα αγγίζει τη βιολογία όλων των οργανισμών διατηρώντας παράλληλα μια ελκυστική εστίαση στην ανθρώπινη ανατομία και φυσιολογία που βοηθά τους μαθητές να συνδεθούν με τα θέματα.

7.1: Το σώμα των ζώων - Βασική μορφή και λειτουργία
Οι δομές των ζώων αποτελούνται από πρωτογενείς ιστούς που αποτελούν πιο πολύπλοκα όργανα και συστήματα οργάνων. Η ομοιόσταση επιτρέπει σε ένα ζώο να διατηρεί μια ισορροπία μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού του περιβάλλοντος.
7.2: Διατροφή των ζώων και πεπτικό σύστημα
7.3: Το νευρικό σύστημα
Το νευρικό σύστημα είναι το κέντρο ελέγχου ενός οργανισμού: επεξεργάζεται αισθητηριακές πληροφορίες από έξω (και μέσα) το σώμα και ελέγχει όλες τις συμπεριφορές - από το φαγητό μέχρι τον ύπνο έως την εύρεση συντρόφου.
7.4: Αισθητηριακά Συστήματα
Σε πιο προχωρημένα ζώα, οι αισθήσεις λειτουργούν συνεχώς, καθιστώντας το ζώο ενήμερο για ερεθίσματα - όπως το φως ή ο ήχος ή η παρουσία μιας χημικής ουσίας στο εξωτερικό περιβάλλον - και παρακολουθούν πληροφορίες σχετικά με το εσωτερικό περιβάλλον του οργανισμού. Όλα τα αμφίπλευρα συμμετρικά ζώα έχουν ένα αισθητήριο σύστημα και η ανάπτυξη του αισθητηριακού συστήματος οποιουδήποτε είδους καθοδηγείται από τη φυσική επιλογή. έτσι, τα αισθητήρια συστήματα διαφέρουν μεταξύ των ειδών ανάλογα με τις απαιτήσεις του περιβάλλοντός τους.
7.5: Το ενδοκρινικό σύστημα
Το ενδοκρινικό σύστημα ενός ζώου ελέγχει τις διαδικασίες του σώματος μέσω της παραγωγής, της έκκρισης και της ρύθμισης των ορμονών, οι οποίες χρησιμεύουν ως χημικοί «αγγελιοφόροι» που λειτουργούν στην κυτταρική και οργανική δραστηριότητα και, τελικά, διατηρούν την ομοιόσταση του σώματος. Το ενδοκρινικό σύστημα παίζει ρόλο στην ανάπτυξη, το μεταβολισμό και τη σεξουαλική ανάπτυξη. Στους ανθρώπους, οι κοινές ασθένειες του ενδοκρινικού συστήματος περιλαμβάνουν ασθένεια του θυρεοειδούς και σακχαρώδη διαβήτη.
7.6: Το μυοσκελετικό σύστημα
Τα μυϊκά και σκελετικά συστήματα παρέχουν υποστήριξη στο σώμα και επιτρέπουν ένα ευρύ φάσμα κινήσεων. Τα οστά του σκελετικού συστήματος προστατεύουν τα εσωτερικά όργανα του σώματος και υποστηρίζουν το βάρος του σώματος. Οι μύες του μυϊκού συστήματος συστέλλονται και τραβούν τα οστά, επιτρέποντας κινήσεις τόσο διαφορετικές όσο η στάση, το περπάτημα, το τρέξιμο και το πιάσιμο αντικειμένων.
7.7: Το αναπνευστικό σύστημα
Η αναπνοή είναι ένα ακούσιο γεγονός. Πόσο συχνά λαμβάνεται μια αναπνοή και πόση ποσότητα αέρα εισπνέεται ή εκπνέεται ρυθμίζονται αυστηρά από το αναπνευστικό κέντρο στον εγκέφαλο. Με κάθε εισπνοή, ο αέρας γεμίζει τους πνεύμονες και με κάθε εκπνοή, ο αέρας βγαίνει πίσω. Αυτός ο αέρας κάνει περισσότερα από το να φουσκώνει και να ξεφουσκώνει τους πνεύμονες στην κοιλότητα του θώρακα. Ο αέρας περιέχει οξυγόνο που διασχίζει τον πνευμονικό ιστό, εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος και ταξιδεύει σε όργανα και ιστούς.
7.8: Το κυκλοφορικό σύστημα
Τα περισσότερα ζώα είναι πολύπλοκοι πολυκύτταροι οργανισμοί που απαιτούν μηχανισμό για τη μεταφορά θρεπτικών ουσιών σε όλο το σώμα τους και την απομάκρυνση των αποβλήτων. Το κυκλοφορικό σύστημα έχει εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου από απλή διάχυση μέσω κυττάρων στην πρώιμη εξέλιξη των ζώων σε ένα πολύπλοκο δίκτυο αιμοφόρων αγγείων που φτάνουν σε όλα τα μέρη του ανθρώπινου σώματος. Αυτό το εκτεταμένο δίκτυο παρέχει τα κύτταρα, τους ιστούς και τα όργανα με οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά και απομακρύνει το διοξείδιο του άνθρακα και τα απόβλητα.
7.9: Οσμωτική ρύθμιση και απέκκριση
Τα όργανα και οι ιστοί του ανθρώπινου σώματος εμποτίζονται σε υγρά που διατηρούνται σε σταθερή θερμοκρασία, pH και συγκέντρωση διαλυμένης ουσίας, όλα τα κρίσιμα στοιχεία της ομοιόστασης. Οι διαλυμένες ουσίες στα σωματικά υγρά είναι κυρίως μεταλλικά άλατα και σάκχαρα, και η οσμωτική ρύθμιση είναι η διαδικασία με την οποία τα μεταλλικά άλατα και το νερό διατηρούνται σε ισορροπία. Η οσμωτική ομοιόσταση διατηρείται παρά την επίδραση εξωτερικών παραγόντων όπως η θερμοκρασία, η διατροφή και οι καιρικές συνθήκες.
7.10: Το ανοσοποιητικό σύστημα
Το περιβάλλον αποτελείται από πολλά παθογόνα, τα οποία είναι παράγοντες, συνήθως μικροοργανισμοί, που προκαλούν ασθένειες στους ξενιστές τους. Ένας ξενιστής είναι ο οργανισμός που εισβάλλεται και συχνά βλάπτεται από ένα παθογόνο. Τα παθογόνα περιλαμβάνουν βακτήρια, πρωτιστές, μύκητες και άλλους μολυσματικούς οργανισμούς. Είμαστε συνεχώς εκτεθειμένοι σε παθογόνους παράγοντες στα τρόφιμα και το νερό, στις επιφάνειες και στον αέρα. Το ανοσοποιητικό σύστημα των θηλαστικών εξελίχθηκε για προστασία από τέτοια παθογόνα.
7.11: Αναπαραγωγή και ανάπτυξη ζώων
Η αναπαραγωγή των ζώων είναι απαραίτητη για την επιβίωση ενός είδους. Στο ζωικό βασίλειο, υπάρχουν αμέτρητοι τρόποι αναπαραγωγής των ειδών. Η ασεξουαλική αναπαραγωγή παράγει γενετικά πανομοιότυπους οργανισμούς (κλώνους), ενώ στη σεξουαλική αναπαραγωγή, το γενετικό υλικό δύο ατόμων συνδυάζεται για να παράγει απογόνους που είναι γενετικά διαφορετικοί από τους γονείς τους.

Μικρογραφία: Ελέφαντας. (CC BY 2,0/περικοπή από το πρωτότυπο; Caitlin μέσω Flickr).

Template:DefinitionList

Contributors: Template:ContribOpenSTAXBio